Alles is liefde

Het is zondagochtend 1 april 2018 , 1e paasdag.

Ik zit op de bank met mijn mobiel in mijn handen, volledig overgenomen door de tijdsgeest van nu ben ik een beetje aan het klikken. Mijn google startpagina toont het laatste nieuws op basis van mijn interesses. Via een ander nieuwsbericht gaat mijn aandacht naar de oplossing tegen kaalheid. Jemig, ze weten ook echt alles van me. Terwijl ik het bijbehorende, typisch Amerikaanse filmpje bekijk moet ik telkens glimlachen. Op een gegeven moment herken je bepaalde marketingstrategieën. Uiteraard ben ik wel benieuwd geraakt naar de mogelijke waarheid achter het principe. Ik ben dan weer te huiverig om mijn creditcard te trekken (die ik niet heb). Blijken er ook meerdere Nederlandstalige berichten over te zijn. Goed, mocht je me over een half jaar met een volle glanzende haardos zoals Jan Vayne, tegenkomen… dan ben ik het echt.

Het was een luie zondag en Marjan was inmiddels van de bank gekomen en ging haar hardloopkleren aan doen. Ze is aan het trainen voor de halve marathon van Enschede welke over een paar weken is. De komende 1 1/2 uur is ze dus wel onderweg weet ik inmiddels. Ook ik besluit mijn hardloopkleren aan te trekken. Ondanks de al 7 jaar durende , behoorlijk hardnekkige blessure, blijf ik overtuigd van de tijdelijkheid. Mijn doel heb ik overigens al bijgesteld van de marathon naar de halve marathon naar gewoon lekker blessurevrij 10 km kunnen lopen. Oké, oké…. stiekem heb ik de halve nog wel in gedachte… maar ik weet, het is een proces.

Alles aan getrokken en met mijn zwart oranje broek, zwart oranje shirt, zwarte sokken en zwart oranje schoenen loop ik wel in stijl! Maar goed dat koeien (gedeeltelijk) kleurenblind zijn, anders zouden ze op hol slaan. Terwijl ik mijn hartslag omlaag breng bedenk ik me dat ik nog nooit de ademhalingstechniek van Wim Hof vlak voor het hardlopen toegepast heb. Heerlijk die sensaties door je lijf! Het was alweer geleden dat ik hem had gedaan. Vanaf nu af aan ga ik hem eens een periode drie maal daags doen.

Gaan met die banaan! Ik start heerlijk en besluit al snel om een lang rondje te lopen. Niet slim voor de spieren maar wel voor mijn mentale gemoedstoestand. Ik besluit langs een nabij gelegen kasteel te lopen, waarvan ik weet dat daar achter langs een fantastisch mooi landweggetje loopt, tussen mooie boerderijen en weilanden met oude eiken door. Tijdens het lopen is je hoofd gewoon heerlijk leeg. Op de achtergrond luister ik eigenlijk bijna altijd naar ERA, voor mij de meest geweldige muziek om bij hard te lopen.

En opeens, daar ergens, terwijl ik over de verlaten zandweggetjes loop krijg ik een heldere zin in mijn hoofd binnen:

Alles is Liefde!

Niks nieuws zou je denken, of erg cliché. Ja dat klopt helemaal. En meestal weten we het ook wel maar voelen we het dan ook? Ik bedoel, geef je middels je ‘denken’ toe dat liefde belangrijk is of voel je het ook daadwerkelijk? Dagelijks gebruik ik tijdens mijn sessies de metafoor over Dr. Masaro Emoto. Deze Japanse (omstreden) onderzoeker heeft zijn leven gewijd aan water en is bekend vanwege diverse opmerkelijke constateringen. Zo blijkt o.a. dat water, beïnvloed door liefde een andere structuur heeft dan beïnvloed door een negatieve intentie. Ook veranderd het zelfs van structuur door gedachtekracht.

Tijdens één van de terugkomdagen van mijn opleiding tot hypnotherapeut hebben we het ook over liefde gehad, echter als één van de hoofdoorzaken van vele problemen waar mensen mee hebben te dealen. Dagelijks zeg ik tegen mensen dat wanneer ze zich focussen op wat ze niet willen, ofwel het probleem, dat ze dat ook krijgen. Dat is ook zo met elke angst, met elk probleem.

Zelf merkte ik dus dat ik me tijdens het hardlopen ook nog steeds vaak ‘even’ focus op mijn probleemgebieden, mijn schenen en knieën. OMG! Ik doe het zelf dus ook nog steeds. Natuurlijk doe ik dat om te voelen of ik wel of geen beginnende last dreig te krijgen maar hiermee trek je het feitelijk juist aan. “Voel ik mijn schenen nou wel of niet? Nee, ik voel de pijn in mijn knieën nog niet”. Dit is feitelijk hetzelfde als deze opdracht: denk nu even niet aan een gele fiets met paarse stippen. Om deze zin taaltechnisch te begrijpen moet je brein hier wel een beeld van maken. Bij mijn gedachten tijdens het lopen is dit feitelijk hetzelfde. Om mijn brein die zin te laten snappen moet hij zich voor kunnen stellen hoe die pijn in de knie voelt. Wanneer je die gedachte vaak hebt kan je brein niets anders dan dit ook daadwerkelijk manifesteren. Het is echter lastig voor te stellen dat we zelf pijn creëren, maar het klopt feitelijk wel. Het is namelijk in het brein waar de pijn daadwerkelijk gecreëerd wordt. Daar kun je het overigens ook veranderen. Zelf heb ik dit gemerkt met de snede in mijn hoofdhuid die ik afgelopen week had. De chirurg gaf aan dat ik 4x daags 1000 mg paracetamol mocht slikken gedurende twee dagen. Ik heb er geen nodig gehad en de tweede dag voelde ik de wond niet eens. Dit omdat ik de pijn de eerste uren na de operatie direct heb veranderd middels de geleerde technieken.

Ik ben bezig met het lezen van het boek E² van Pam Grout. Hierin wordt de wet van de aantrekkingskracht beschreven middels experimenten die je zelf kunt uitvoeren. Hierbij richt je je op wat je wilt (ontvangen, bereiken, zien, ervaren enzovoorts). Dit boek gaat ook over hoe zowel je onbewuste als je bewuste de wereld om je heen creëert. Andere boeken die ik hierover gelezen heb zijn ‘The Secret’ en ‘De vierde dimensie’.

Naast bovenstaande boeken ben ik ook begonnen aan een boek over een Hawaiaanse helingsmethode, genaamd Ho’oponopono waarin een therapeut mensen weet te helen door hun dossier te lezen en bij zichzelf datgene te helen wat er op dat moment bij hem naar boven komt aan overtuigen, angsten, gevoelens, negatieve gedachten. De sleutel daarin is vergeving en zelfliefde. En tijdens het hardlopen kwam mede daarom ook die overtuiging door.

Alles is Liefde!

Zoals ik al zei, in vele boeken en helingsmethoden wordt liefde gebruikt als helingsmethode. Soms via behoorlijk ingewikkelde en langdurige methodes. Hypnotherapie staat daarom ook bekend om zijn snelle werking. Echt, werkelijk alles is feitelijk liefde. Tijdens het hardlopen ademde ik lucht in, wat feitelijk pure liefde is. Het feit dat ik in staat ben om deze lucht waar te nemen met mijn zintuigen is pure liefde, de dieren die je buitenaf tegenkomt en waar mag nemen is pure liefde, de zon die je huid verwarmt is pure liefde. Binnen de kwantum fysica is alles in het heelal gemaakt van hetzelfde materiaal: energie. Dus onze gedachten, het kopje waar je koffie uit drinkt, het water wat je drinkt, de steen waarop je staat. Werkelijk alles! Pas wanneer het waargenomen wordt veranderd het van een golfbeweging in vaste materie. Een bijzonder principe.

Helaas… het feit dat ik een te lang rondje was begonnen zonder de juiste opbouw heeft ervoor gezorgd dat ik toch last begon te krijgen. Vanaf dat moment ben ik enkel bezig gegaan met het principe ‘alles is liefde’. Elke cel van mijn lichaam is liefde, de sensatie (lees: pijntjes) die ik voel is liefde, de lucht die ik inadem is liefde, de (paas)hazen die op me af kwamen rennen is liefde, mijn waarneming van de wereld is liefde. Alles wat ik doe, denk en voel is liefde. En geloof het of niet, vlak bij huis was de pijn zo goed als verdwenen. Tijdens andere, veel kortere rondjes heb ik de helft naar huis gewandeld van de pijn.

En hiermee is een persoonlijk experiment geboren. Zouden we daadwerkelijk alles zelf kunnen helen met liefde? Zou het echt zo simpel kunnen zijn? Haal de labelwriter uit de kast en plak de tekst ‘alles is liefde’ op je favoriete koffiemok, theeglas, waterfles, broodtrommel enzovoorts.

Denk bij elke negatieve gedacht aan pure liefde en laat het transformeren. Denk bij elke probleem aan het tegenover gestelde en aan pure liefde en laat het transformeren. Wees dankbaar voor al het mooie in het leven. Zeg bij elk probleem: Het spijt me, vergeef me, dank je, ik hou van je! En laat die krachtige woorden en gedachten je transformeren.

Met een liefdevolle groet,

Martijn

Disclaimer: Pijn is natuurlijk wel een teken van het lichaam. Zomaar neutraliseren van een pijnsensatie is niet iets wat je standaard, altijd moet doen omdat er onderliggend natuurlijk wel iets aan de hand kan zijn. Pas dit principe dan ook altijd toe bij emotionele zaken. Want die liggen meestal aan de basis van de problemen die we ondervinden in ons dagelijkse leven.