Onlangs liep ik in een winkel. Ik had korte broeken nodig voor mijn zoontje en mijn teenslippers hadden zijn langste tijd ook wel gehad. Al met al kwam er weer een behoorlijk bedrag uit, maar goed, dan heb je ook goed spul. In ieder geval, de cassiëre had alles aangeslagen en ik wilde pinnen. Het duurde even en ze begon al een beetje in zichzelf te mompelen.
“Sorry hoor, sorry… ik heb het contant afgeslagen. Ik moet alles weer opnieuw doen”.
Ik zeg, geen probleem joh, doe kalm aan. De dag is net begonnen… als ik maar voor het avond eten terug ben, zeg ik met een glimlach en een knipoog… Ik doe niet zo moeilijk. Sterker nog, ik kan me niet voorstellen dat mensen zo ongeduldig zijn dat ze zoiets als dit als bezwaarlijk ervaren…
Nou, zegt ze, je moest eens weten.. Ik zeg tegen haar, nou, ik weet er alles van. Ik heb jarenlang in de detailhandel gewerkt. En ineens herinnerde ik me twee voorvallen tijdens mijn werkzame leven bij een grote Nederlandse bouwmarktketen. De eerste was in Deventer. We volgden al een tijdje een groep personen die stelselmatig hun huis van gratis stopcontacten wilden voorzien. Na enkele maanden hadden we ze op heterdaad betrapt en is direct de politie gebeld. Toen ik ze uitgeleide deed hield de man onder begeleiding in, draaide zijn hoofd en mompelde nog even tegen me dat wanneer hij me tegen zou komen ik “van hem” zou zijn…
Toen ik dat later tegen mijn collega vertelde zei hij, weet je wel wie dat is… dat is één van de grootste criminelen van Deventer. Hij is net vrij gekomen van een dubbele moord. Vanaf dat moment meed ik Deventer eventjes…
Paar jaar later, in Hengelo, stond ik aan de balie tegenover een man die een maatwerk voordeur had gekocht bij ons. Het probleem was de kleur, die was anders dan dat hij uitgezocht had. En hij bleef net zo lang staan totdat ik het opgelost had… Hij was al een paar keer flink uit de bocht gevlogen qua gedrag en op een gegeven ogenblik vertelde hij over zijn functie bij het ministerie van Justitie. Hij had een hoge functie binnen het gevangeniswezen en kende een aantal zware jongens. Hij had hun directe nummers ook in zijn telefoon staan, welke hij tevoorschijn haalde. Op een gegeven ogenblik keek hij me recht in de ogen aan en zei… “wanneer ik nu naar buiten loop en ze bel, staan ze binnen 2 uur, compleet met pistolen en messen op de stoep…”
Alhoewel ik op de momenten zelf mijn hartslag in de keel voelde hebben de voorvallen uiteindelijk een belangrijke rol gespeeld in mijn keuze om de detailhandel te verlaten en voor iets compleet anders te kiezen…
Iets waar ik tot op de dag van vandaag nog geen moment spijt van heb gehad. Sterker nog, wanneer ik er nu op terug kijk intrigeert me juist het gedrag van deze mensen. Welke levensgebeurtenissen hebben dit gedrag tot gevolg gehad? Wat hebben ze gemist? Aandacht? Liefde? Ik weet ook niet of het anders was gelopen wanneer ik ze gezegd had “joh, als je gewoon een knuffel wilt, kun je het ook gewoon vragen” 😂
Heb jij dat nou ook, bepaalde gebeurtenissen die uiteindelijk een compleet andere wending in je leven tot gevolg hebben gehad?
